เมื่อเอ่ยถึงจังหวัดระยอง หลายๆคนคงจะนึกถึงทะเล สวนผลไม้ ทุเรียน หรือรวมไปถึงเรื่องรถติด! แต่ยังมีอีกหลายเรื่องที่หลายคนยังไม่รู้เกี่ยวกับจังหวัดระยอง หนึ่งในนั้นคือเรื่องราวของถนนสายหนึ่ง ถนนที่ถ้าดูผ่านๆมันก็จะเป็นแค่ถนนเก่าๆ ธรรมดาๆ ที่ผู้คนไม่ค่อยได้ใช้สัญจร แต่ในความ “ธรรมดา” นี้ กลับมีความ “ไม่ธรรมดา” มากมายซุกซ่อนไว้อยู่ เพราะมันเป็นถนนที่ได้บรรจุและเต็มไปด้วยความทรงจำของผู้คน สถานที่ และสิ่งของไว้มากมาย แถมยังนับเป็นถนนสายแรกของจังหวัดระยองอีกด้วย ที่นี่ “ถนนยมจินดา”

           “ถนนยมจินดา” แต่เดิมนั้นเป็นถนนสายแรกของจังหวัดระยอง เป็นสถานที่กึ่งท่องเที่ยวกึ่งอนุรักษ์ ทางเทศบาลนครระยองได้พยายามฟื้นฟู ทำนุบำรุงและอนุรักษ์ไว้ให้อยู่ในสภาพที่คงเดิมมากที่สุด ฉะนั้นผู้คนที่ได้สัญจรผ่านถนนสายนี้ก็จะเห็นบ้านเรือนทรงไทยเก่าๆมากมาย รวมไปถึงร้านค้า ผู้คน และสิ่งของหรือของใช้ที่ดูโบราณแต่หากยังคงความสวยงามสมบูรณ์ไว้ได้อยู่

            ความไม่ธรรมดาอีกอย่างของยมจินดา นอกจากจะเป็นถนนสายแรกของระยอง เก่าแต่ยังสวย มันยังเป็นที่ๆเก็บความทรงจำของผู้คนไว้หลายยุค หลายสมัย ซึ่งรวมไปถึงตัวผู้เขียนด้วย ร้านค้ามากมายที่ตั้งเรียงรายอยู่สองข้างทางแสดงให้เห็นถึงมนต์เสน่ห์ที่เหนือกาลเวลา เพราะแต่ละร้านถูกตกแต่งให้ดูย้อนยุค (ส่วนมากเก่าเองอยู่แล้ว) แต่ผู้คนที่มานั่งกิน นั่งดื่ม กลับเป็นผู้คนหนุ่มสาวในยุคปัจจุบัน ที่ชื่นชอบความถวิลหาอดีต ติดใจในรสชาติของความเก่า ถ้าผู้อ่านได้มีโอกาสไปในช่วงเย็นๆก็จะเห็นเด็กนักเรียนม.ปลายจากโรงเรียนในละแวกใกล้เคียงมาเดินเตร็ดเตร่ ชื่นชมความสวยงามของถนนสายนี้อีกด้วย

            สถานที่เด่นดังที่ตั้งอยู่ในถนนสายนี้ก็มีไม่ใช่น้อยๆ เช่น ร้านบ้านสะพานไม้ ศาลเจ้าแม่ทับทิม ก๋วยเตี๋ยวเรือโรงสี แต่สิ่งที่ผู้เขียนจะนำมาบอกเล่าในวันนี้ เป็นสถานที่ 5 สถานที่ ที่เต็มไปด้วยความทรงจำของตัวผู้เขียนเอง ในสมัยที่ยังเรียนชั้นม.ปลายอยู่

1.พิพิธภัณฑ์เมืองระยอง (Rayong Museum)

เป็นพิพิธภัณฑ์ที่รวบรวมรูปภาพ เรื่องราว และประวัติศาสตร์ต่างๆของถนนสายนี้รวมไปถึงเรื่องราวต่างๆในจังหวัดระยองด้วย เกิดจากความตั้งใจเดิมของกลุ่มชมรมอนุรักษ์ฟื้นฟูเมืองเก่าระยอง ให้เป็นแหล่งรวบรวมของเก่า ของดี ของเมืองระยอง ทั้งภาพถ่ายโบราณหาชมยาก ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆซึ่งแสดงความเป็นอยู่ของผู้คนในยุคนั้นและทำให้เราได้สัมผัสความทรงจำของผู้คนในยุคนั้นได้อย่างลึกซึ้ง พิพิธภัณฑ์เมืองระยองไม่เก็บค่าเข้าชม เปิดบริการ 9.00 – 18.00น

2. ตึกเถ้าแก่เถียน

ผู้เขียนไม่ทราบประวัติความเป็นมาที่แน่ชัดนัก แต่ตึกนี้เป็นตึกที่มีของเก่าสะสมอยู่มากมาย ทั้งหนังสือการ์ตูน แผ่นหนัง ของเล่น โดยในตอนค่ำของบางวันทางเจ้าของตึกจะนำภาพยนตร์เก่าๆคลาสสิคๆมาเปิดฉายหน้าตึก ให้คนที่ผ่านไปมาได้ชมกันฟรีๆ ถือเป็นอีกสถานที่อีกที่หนึ่งโดดเด่นอย่างมากในถนนสายนี้

3. ร้านราย๊อง

ร้านกาแฟที่มีอาหารและของคาวให้สั่งกิน ตอนยังเรียนม.ปลายผู้เขียนและเพื่อนจะต้องมาอาทิตย์ละครั้ง เนื่องด้วยบรรยากาศดี อาหารอร่อย ร้านสวย คงความเก่าแต่ยังเก๋าไว้ ถือเป็นร้านประจำของเด็กมัธยมหลายๆคนในละแวกนั้นเลยก็ว่าได้ ประโยคที่ได้ยินประจำหลังเลิกเรียนทุกวันศุกร์ คือ "เห้ยๆมึง ไปย๊องกัน"

4.ร้านเชย

ร้านอาหารชื่อเชย แต่รสชาติไม่ได้เชยตามชื่อ ถือว่าเป็นร้านอาหารขึ้นชื่ออีกร้านหนึ่งบนถนนสายนี้ เด็กมัธยมรวมไปถึงผู้คนวัยทำงานก็มากินกันมากมาย ร้านตกแต่งไปด้วยของสะสมเก่าๆ เช่น รถของเล่นไขลาน หน้ากากยอดมนุษย์ เมนูในร้านค่อนข้างมีศัพท์ที่เฉพาะตัว ใครไปครั้งแรกอาจจะมีงงได้

5. ตลาดนัดคนเดิน

สิ่งที่ผู้เขียนถือว่าเป็นความ “โคตรไม่ธรรมดา” สำหรับถนนสายนี้ คือ ตลาดนัดที่จัดทุกวันเสาร์ อาทิตย์แรกของเดือน มีของกิน ของเล่น กิจกรรมย้อนยุคต่างๆให้ทำมากมาย โดยทุกเดือนธันวาคมถนนยมจินดาจะจัดงาน "ภูมิบุรีศรีระยอง" ซึ่งเป็นงานประจำปีที่ยิ่งใหญ่ ผู้คนจะได้สัมผัสกับความขลังและมนต์เสน่ห์ของถนนสายนี้กันแบบเต็มเปี่ยม

           ทุกท่านคงได้เห็นถึงความ “ไม่ธรรมดา” ของถนนสายนี้กันไปบ้างแล้ว (ไม่มากก็น้อย) ซึ่งมันทำให้ผู้เขียนตระหนักได้ว่าสถานที่ดีๆ สวยงาม และเต็มไปด้วยความทรงจำเช่นนี้ คงมีอีกหลายแห่งมากในเมืองไทยที่เรายังไม่รู้จัก และรอให้เราได้ไปสัมผัส ก็เหมือนกับ “ถนนยมจินดา” ที่ยังคงรอคุณผู้อ่านทุกท่านให้มาเยี่ยมเยือนตึกรามบ้านช่อง ผู้คน สิ่งของ ความทรงจำ และมันจะคงรออยู่อย่างนั้นตลอดไป... .