ภายในอาณาบริเวณของวัดกู่ประภาชัย แรกเข้าไปรู้สึกได้ถึงความร่มรื่น อาคารพิพิธภัณฑ์มีความโดดเด่น ส่วนจัดแสดงเป็นพื้นยกสูง ด้านหน้ามีสระน้ำขนาดใหญ่ มีสะพานเชื่อมไปยังศาลากลางน้ำ ด้านหลังพิพิธภัณฑ์ มองผ่านร่มไม้ของต้นไม้ใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านสาขา มองเห็นโบราณสถานกู่ประภาชัย ประกอบด้วย ปราสาทหินองค์ประธาน บรรณาลัยหรือห้องเก็บคัมภีร์ ล้อมรอบด้วยส่วนของกำแพงแก้ว มีโคปุระหรือซุ้มประตูอยู่ทางทิศตะวันออก นอกกำแพงแก้วมีบาราย(สระน้ำ)กรุด้วยศิลาแลง โบราณสถานแห่งนี้เรียกรวมว่า อโรคยาศาล สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 แห่งอาณาจักรเขมร

การบูรณะขุดแต่งเสร็จสมบูรณ์ในปี พ.ศ. 2543 ในเวลาต่อมาในปี พ.ศ. 2553 จึงได้มีก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นแหล่งเรียนรู้กู่ประภาชัย ด้วยแรงร่วมมือร่วมใจของคนในชุมชนช่วยกันผลักดัน เพื่อเก็บรักษารากเหง้าของชุมชน ด้วยความคิดแหลมคมที่ว่า “ถ้าเราไม่เก็บรักษาโบราณวัตถุไว้ที่เดิม เราก็จะมาไหว้แค่ก้อนหิน” คุณพ่อทอง ศีละวงษ์ วัย 82 ปี ด้วยบุคลิกแจ่มใส ความทรงจำดีเยี่ยม ได้เอ่ยขึ้นมาขณะเล่าความเป็นมาของการก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ ท่านเป็นประธานบริหารพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นแหล่งเรียนรู้กู่ประภาชัย เป็นหัวเรือใหญ่ที่สามารถทำในสิ่งที่ทำได้ยากให้เป็นจริงได้ ความคิดตรงนี้ คุณชวลิต สิทธิพงศ์สถิต รองนายก อบต.บัวใหญ่ เลขาฯคณะกรรมการพิพิธภัณฑ์ อีกท่านที่เข้ามาสมทบพูดคุย คุณชวลิตได้ย้ำด้วยความนับถือว่า คุณพ่อทองเป็นผู้วางนโยบายขอสมบัติของแผ่นดินเอาไว้ตรงนี้ ให้ลูกหลานได้ศึกษาเรียนรู้

พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นแหล่งเรียนรู้กู่ประภาชัย จัดตั้งขึ้นเพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้ให้เยาวชน ประชาชนทั่วไป ได้ศึกษา ศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้านอีสาน และภูมิปัญญาของท้องถิ่น และเผยแพร่ความรู้ทางด้านประวัติศาสตร์โบราณคดีที่ได้จากการศึกษากู่ประภาชัยโบราณสถานประจำชุมชนบ้านนาคำน้อย ภายในอาคารพิพิธภัณฑ์กู่ประภาชัย แบ่งส่วนจัดแสดงออกเป็น 3 ส่วน

• ส่วนที่1 บ้านนาคำน้อย จัดบริเวณห้องโถงทางเข้า โดยนำเสนอเรื่องราวประวัติความเป็นมาของชุมชนบ้านนาคำน้อย การก่อตั้งชุมชน วิถีชีวิตของผู้คน สภาพภูมิศาสตร์ การก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นและอนาคตของหมู่บ้านนาคำน้อย

• ส่วนที่2 ประวัติศาสตร์โบราณคดี กู่ประภาชัย จัดแสดงเรื่องราวประวัติความเป็นมาของกู่ประภาชัย ตั้งแต่ครั้งแรกสร้างในสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 แห่งอาณาจักรเขมรโบราณ เมื่อประมาณ 800 ปีมาแล้ว ที่ได้จากการขุดค้น ศึกษา และการบูรณะโบราณสถาน รูปแบบ ลักษณะทางสถาปัตยกรรม ตลอดจนเรื่องราวของอโรคยาศาลและจัดแสดงวัตถุที่ได้จากการขุดค้นและบูรณะกู่ประภาชัย เช่น เศียรประติมากรรมรูปพระโพธิสัตว์สมัยลพบุรี อายุ 800 ปี พระพุทธรูปบุทอง สมัยล้านช้าง อายุ 300 ปี

• ส่วนที่3 มูนมัง มรดกอีสาน จัดแสดงเรื่องราววิถีชีวิตความเป๋นอยู่ที่เรียบง่ายของชาวบ้านนาคำน้อย โดยนำเสนอผ่านเครื่องมือเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันซึ่งปัจจุบันพบเห็นได้ยาก